На беразе (на белорусском языке) :: Черный Кузьма
Страница: 2 из 7 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕЗолото моих опавших вёсен 10.08.10 - 15:06 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
- Добра, што каго чорт не нагнаў, - сказаў Амелька ўжо весела. - А дзе ж больш хлопцы? - Там начуюць. - Вось ты, чорт яго бяры, - загаварыў Амелька ўжо зусiм развесялiўшыся, - пакiнуў ды i пайшоў. Адвага. Я б нiколi не адважыўся. Ну, iдзi дамоў, - закончыў ён цiшэй. Мiхась паглядзеў на свае мокрыя боты, падцягнуў вышэй халявы i пайшоў паволi к лесу, а Амелька, зiрнуўшы на той бераг i апрача туману нiчога там не ўбачыўшы, палез у сваю будку. I з таго самага моманту аж дагэтуль нiхто тут не ездзiў. Толькi ў гадзiн восем ранiцы прыйшлося перавозiць камсамольцаў - усё суседнiх хлапцоў з свае вёскi. Яны, паставiўшы спектакль, начавалi ў Хартонаўцы i iшлi дамоў. Яшчэ здалёк Амельку пачулiся вясёлыя песнi i крык: - Мiхась, э-ээ!.. Рыла суконнае, перавозь!.. О-о-э-э!.. Амелька выскачыў з будкi i стаў адвязваць паром. Мокрая, раскудзеленая вяроўка не развязвалася, i хлопцы нецярплiва крычалi: - Скарэй, а то ўто-о-о-пiм! Заснуў!.. Гэ-эй!.. - Успееце, чорт вас не возьме, - сярдзiта i весела гукнуў iм Амелька. - А, дзядзька Амяльян! - пачуўся крык з таго берага. - Скарэй, дзядзька, не марудзь! - Скiнь порткi, дык будзеш вё-о-орткi, - весела, са смехам гукнуў другi голас. Хлопцы крычалi, часам апошнiя словы прыспеўвалi. Звонкiя галасы iх рэзалi паветра i глушылi шум ветру i вады. Амелька ўпёрся нагамi ў паром i пачаў перабiраць рукамi мокры дрот. Паром, цiха паскрыпваючы, загойдаўся на вадзе i папоўз цераз раку. Зразу Амельку абвеяла мокрым ветрам. Ён зажмурыў вочы, ад чаго твар яго прыняў выгляд такi, як бы Амелька к нечаму прыслухоўваецца... Яшчэ не падплыў ён к берагу, як вясёлыя камсамольцы пачалi скакаць на паром. - Паволi, - крычаў Амелька, - патопiцеся, дурнi, чаго вас дрэнчыць! - Назад! - закрычалi яму ў адказ хлопцы. Паром яшчэ не прыстаў к берагу, а яны ўжо ўсе былi на iм. Некалькi рук, адапхнуўшы Амельку, замiтусiлiся на мокрым дроце. Паром быстра, так, як нiколi, пайшоў к берагу. - Вось чэрцi, - сказаў Амелька, - усё роўна, як лукавы iх падмывае. Чаго вы гэтакiя вясёлыя? - А чаго плакаць, - адказаў яму смуглы Мiколка, сын яго суседа Кастуся, - на свеце няма чаго плакаць... I, пачакаўшы з хвiлiнку, закончыў: - Каб, здаецца, трохi цяплейшая вада, дык так бы плюхнуўся i паплыў бы процi вады. - I ўтапiўся б, - сказаў Амелька. - Не ўтапiўся б, - адказаў рашуча Мiколка. Паром падплыў к берагу. На зямлi рабiлася святлей - на небе пачала расплывацца светлая лапiна: гэта сонца хацела прабiцца скрозь хмары. Хлопцы пасаскаквалi з парома. Мiколка прыкруцiў яго к слупку, i ўсе пачалi бiць рукамi аб полы свае адзежы - ад сырасцi i халоднага, мокрага дроту памерзлi рукi. Амелька праверыў, цi добра Мiколка прывязаў паром, i хацеў ужо лезцi ў сваю будку, але хлопцы, як бы згаварыўшыся, схвацiлi яго за рукi i, зрабiўшы кола, усе гуртам закружылiся. - Пусцiце, д'яблы, - крычаў Амелька, - знайшлi таварыша! Але хлопцы зналi вясёлы гумар Амелькi. Зналi, што часта ён сам, схвацiўшы дзе-небудзь на iгрышчы дзяўчыну, пускаўся з ёю ў скокi. I яны яшчэ мацней закружылiся i зачмокалi нагамi па мокрай зямлi. Сонца весела пячэ, Цераз мост вада цячэ, стараючыся пападаць у такт нагамi, загукаў Мiколка вясёлую песню. Гурт здаровых галасоў зычна хвацiў далей: Пад вадою мост дрыжыць, Па вадзе Мiхал бяжыць! Старога Амельку раптоўна ахвацiла буйная вясёласць. Ён бачыў, як хлопцы спрытна ўзляталi ўгару, ускiдалi махам галавы з вачэй свае доўгiя валасы i шчабяталi песню. А мокры i жывы вецер весела свiстаў у вушы i вочы. I ўжо не спрачаючыся, а з ахвотаю, ён дробна затупаў нагамi, махнуў галавою, каб скiнуць з яе шапку, i, стараючыся не адставаць ад хлапцоў, загукаў разам з iмi: Ой, куды цябе нясе?! Згiнеш ў рэчцы-паласе. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|