Стары чалавек i мора (на белорусском языке) :: Хемингуэй Эрнест
Страница: 4 из 36 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕСпит зрачковая душа 03.09.10 - 00:27 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
Два прыборы - нажы, вiдэльцы i лыжкi - ляжалi ў кiшэнi, кожны загорнуты ў папяровую сурвэтку.
- Хто табе гэта даў? - Марцiн. Карчмар. - Я мушу падзякаваць яму. - Я ўжо яму падзякаваў, - сказаў хлопчык. - Табе няма патрэбы дзякаваць. - Я дам яму мяса з нiжняй часткi вялiкай рыбiны, - сказаў стары чалавек. Ён дапамагаў нам больш як адзiн раз? - Думаю, так. - Дык я павiнен даць яму штосьцi болей, як мяса з нiжняй часткi рыбiны. Ён вельмi чула ставiцца да нас. - Ён прыслаў пiва. Табе i мне. - Мне больш падабаецца пiва ў бляшанках. - Ведаю, але гэтае ў пляшках. Пiва "Наtueu", пляшкi я занясу назад. - Дзякуй табе за клопат, - сказаў стары чалавек. - Цi не пара нам есцi? - Я ж цябе запрашаў, - мякка сказаў хлопчык. - Не хацеў адчыняць судкi, пакуль ты не быў гатовы. - Зараз я гатовы, - сказаў стары чалавек. - Мне трэба было толькi памыцца. "Дзе ж ты мыўся? - падумаў хлопчык. - Вада ў вёсцы за дзве вулiцы ўнiз па дарозе. Я павiнен нанасiць сюды вады, i мыла трэба яму даць, i добры ручнiк. Як можна быць такiм бяздумным? Я павiнен прыдбаць яму iншую кашулю i свiтку на зiму, ды нейкiя чаравiкi, ды iншую коўдру". - Твая мясная страва цудоўная, - сказаў стары чалавек. - Раскажы мне пра бейсбол, - папрасiў яго хлопчык. - У "Амерыканскай лiзе" перамагаюць "Янкi", як я i казаў, - усцешана сказаў стары чалавек. - Сёння яны прайгралi, - сказаў хлопчык. - Гэта нiчога не значыць, вялiкi Дзi Маджыа зноў у форме. - Ён толькi адзiн з гульцоў у камандзе. - Вядома. Але ад яго ўсё залежыць. У iншай лiзе - памiж Бруклiнам i Фiладэльфiяй - я паставiў бы на Бруклiн. Тут у мяне ў думках Дзiк Сiслер i тыя яго магутныя ўдары ў старым парку. - Нiколi не было нiчога падобнага на тое. Я нiколi не бачыў, каб мяч ляцеў так далёка. - Памятаеш, як ён прыходзiў на "Тэрасу"? Я хацеў узяць яго ў рыбу, ды не адважваўся запрасiць. Тады я папрасiў, каб ты гэта зрабiў, але i ў цябе не хапiла духу. - Я ведаю, што гэта была вялiкая памылка. Ён мог пайсцi з намi ў мора, i мы ўспамiналi б пра гэта ўсё жыццё. - Я хацеў бы ўзяць у рыбу вялiкага Дзi Маджыа, - сказаў стары чалавек. Рыбакоў сын, кажуць. Магчыма, ён быў гэткi ж бядняк, як i мы, i яго не пакрыўдзiла б маё запрашэнне. - Бацька вялiкага Сiслера нiколi не быў бедны i ў маiм веку гуляў у салiдных лiгах. - Я ў тваiм веку быў перад мачтай* на караблi з чатырохкутнымi ветразямi, якi iшоў у Афрыку, i ўвечары бачыў на ўзмор'i львоў. * Быў матросам, матроскi кубрык знаходзiўся ў пярэдняй частцы карабля. - Я ведаю. Ты расказваў мне. - Пра што нам лепш пагаварыць: пра Афрыку цi бейсбол? - Пра бейсбол, я думаю, - сказаў хлопчык. - Раскажы мне пра вялiкага Джона Дж. Мак Гро. - Ён вымавiў Хота* замест Дж. * На гiшпанскi лад. - Ён таксама часам завiтваў на "Тэрасу" ў былыя днi. Але ён быў грубы i жорсткi, i не даць рады, калi выпiваў. У ягоных думках былi на роўных бейсбол i конi. Прынамсi, ён увесь час насiў спiс коней у кiшэнi i часта называў iхнiя мянушкi па тэлефоне. - То быў вялiкi менеджэр, - сказаў хлопчык. - Бацька лiчыць, найвялiкшы. - Бо ён сюды наведваўся процьму разоў, - сказаў стары чалавек. - Калi б Дзюрашэр працягваў прыязджаць да нас штогод, твой бацька лiчыў бы найвялiкшым менеджэрам яго. - Хто на самай справе найвялiкшы менеджэр: Лiк цi Майк Гансалес? - Думаю, яны роўныя. - А найлепшы рыбак - ты. - Не. Я ведаю лепшых. - Que va*, - сказаў хлопчык. - Ёсць нямала добрых рыбакоў i некалькi вялiкiх. Але гэткiх, як ты, больш няма. * Уга (гiшп.). - Дзякуй. Ты радуеш маё сэрца. Спадзяюся, у моры не плавае рыбiна, з якой бы мы не справiлiся. - Нямашака такой рыбiны, калi кажаш, што ты гэткi ж дужы, як i раней. - Магчыма, я не такi дужы, як мне здаецца, - сказаў стары чалавек. - Але я ведаю шмат хiтрыкаў i не завагаюся. - Зараз табе трэба паспаць, каб ранiцай чуцца бадзёрым. Я занясу начынне на "Тэрасу". - Ну дык дабранач. Я пабуджу цябе ўраннi. - Ты мой будзiльнiк, - сказаў хлопчык. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|