Бесплатная библиотека, читать онлайн, скачать книги txt

БОЛЬШАЯ БЕСПЛАТНАЯ БИБЛИОТЕКА

МЕЧТА ЛЮБОГО КНИГОЛЮБА

Пятница, 29 марта, 15:38

Авторизация    Регистрация
Дамы и господа! Электронные книги в библиотеке бесплатны. Вы можете их читать онлайн или же бесплатно скачать в любом из выбранных форматов: txt, jar и zip. Обратите внимание, что качественные электронные и бумажные книги можно приобрести в специализированных электронных библиотеках и книжных магазинах (Litres, Read.ru и т.д.).

ПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХ

Михаил (19.04.2017 - 06:11:11)
книге:  Петля и камень на зелёной траве

Потрясающая книга. Не понравится только нацистам.

Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58)
книге:  Дом чудовищ (Подвал)

Классное чтиво!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34)
книге:  Физики шутят

"Не для сайта!" – это не имя. Я пытался завершить нашу затянувшуюся неудачную переписку, оставшуюся за окном сайта, а вы вын... >>

Роман (18.04.2017 - 18:12:26)
книге:  Если хочешь быть богатым и счастливым не ходи в школу?

Прочитал все его книги! Великий человек, кардинально изменил мою жизнь.

АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55)
книге:  Технология власти

ПОЛЕЗНАЯ КНИГА. Жаль, что мало в России тех, кто прочитал...

Читать все отзывы о книгах

Обои для рабочего стола

СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕ

Тайны доверяя лишь рассвету,
Противопоставив себя этой бури,
Я молю о вечности мгновенья.
С губ твоих, срывая поцелуи.

Запах локонов твоих дурманит,
Нежность кожи шёлку подобляю.
Знаю, что опять меня обманешь,
Но играть за стол вновь сяду...знаю

Долгий путь немого коридора,
Стены сохранили твой портрет.... >>

13.05.10 - 05:18
Автор неизвестен

Читать онлайн произведения


Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его!

Поделись ссылкой

Вам знаёмае (на белорусском языке)   ::   Калюга Лукаш

Страница: 2 из 3
 


Паўсеанса народу вёз трамвай у Адамаў бок на Камароўку. Цяжка было ледзьве сунуўся. На першых прыпынках яшчэ крапiўся крыху, а там - што далей, то ўсё болей пачаў растрасаць дарогаю. Каля клiнiчнага гарадка, крыху раней за Адама, сышлi дзве дзяўчыны з невялiкiмi клункамi. I пытаць не трэ было, што вясковыя. Ростам i з адзежы падобны былi яны адна на адну, толькi хусткi iначай завязвалi: адна пад целяпень, а другая пад бараду.

Адышлiся яны крокаў колькi дый спынiлiся каля слупа з лiхтаром.

- А цяпер куды? - пыталася бойкая дзяўчына ў хустцы, завязанай пад бараду.

- Дзе гэта мы? - збiлася з тропу i другая - знакамiтая, што насiла хустку пад целяпень.

- Спытаймася, - бойкая кiнула на Адама, што iшоў паўз iх.

- А сцiхнi ты! Самi знойдзем...

- Чаго там?! Свой хлопец...

Бойкая не ўвалгалася: у горадзе кожны вясковы адзiн аднаму нейкi далёкi сваяк. А тут якраз Адам з iмi параўняўся. I бойкая, наперакор знакамiтай:

- Як тут, - кажа, - на ...скую вулiцу трапiць?

Празрыста, нахабна свяцiў лiхтар. Ясныя, як там, на экране, вiдаць былi Адаму дзявочыя аблiччы. I падалося яму, што гэту ў хустцы пад бараду бойкую дзяўчыну цi то ён дзе бачыў, цi то на нейкую, яму знаёмую, яна вельмi ж падобна была. Але гэтаму ён i сам не даваў веры. Усе вясковыя, у горад прыехаўшы, крыху падобны адзiн на аднаго.

- Вы ж лiшнi прыпынак праехалi, - тлумачыў ён iм. - Каб злезлi не даязджаючы, шмат блiжэй вам было б.

- От бачыш! А казала: ведаю, завяду, - дакарала бойкая знакамiтую.

Тая нешта была памкнулася сказаць, але бойкая перапынiла:

- Маўчы лепш! - ды прасiла Адама: - Пакажыце, як нам тут прайсцi.

Адам ...скую вулiцу ведаў. Меў ён увагу, што свае - вясковыя, i не меў занятку на вечар, дык не то каб паказаць, а на самую ...скую вулiцу завесцi iх падрадзiўся. Знайшоў патрэбны iм, на паперцы з дому запiсаны нумар. Якраз насупраць пошты на другi бок вулiцы быў ён.

Пры рабоце коратак дзень. Адам жа ад цямна да цямна працаваць быў прывычан. Яму рана было а чацвёртай гадзiне, далёка да вечара летнiм днём. I назаўтрае, пасля таго кiна, пасля тае стрэчы, нейкая работа рупiла яму. Нарэшце ўспомнiў, што не адпiсаў ён яшчэ лiста Васiлю.

Хацелася прыгадаць iмя тае скудзельнiцы, ды недзе згубiлася, закiнулася ў памяцi - не было яго напашэве. Намагаўся Адам аднавiць яе вобраз, ды дарэмна. Быў добра ў памяцi толькi скупы, пятага нумара лямпы, укручаны Януковых агонь.

Трацяголетняя скудзельнiца непакоiла, але заўважыў Адам, што i тая, учора на трамвайным прыпынку сустрэтая, бойкая вясковая дзяўчына падабаецца яму.

Другi раз стаiўся б, а цяпер амаль не ўвесь лiст быў пра Януковых скудзельнiцу.

Тры разы ступiць ад iнтэрната да паштовае скрынкi. Але што было рабiць Адаму ад чацвёртай гадзiны да далёкага вечара ў такi доўгi летнi дзень?! I Адам пайшоў аж на ...скую вулiцу. Там гэтаксама на высокiм паштовым ганку скрынка была.

Не было на ...скай вулiцы знакамiтае дзяўчыны, а бойкую Адам у акне ўбачыў. Дзень у горадзе яна пабыла, i ўжо не пад бараду i не пад целяпень, а неяк iначай, кругла хустку завязвала! Гэтак яна харашэйшаю выдавала. Але яшчэ адзiн вясковы звычай мела ...ская вулiца: была цiхая, народу мала хадзiла па ёй, дык абы цень матнуўся цi пачула крокi - канечне было ёй ведаць хто там, зiрнуць у акно.

Таму што Адаму не было куды спяшацца, а дзяўчына жвавейшая была, ён i стрэў яе, ад пошты iдучы.

Апошнюю рупясць збыў Адам - паслаў лiст Васiлю. Было ў яго цяпер вольнага часу даволi, i яна тут не на рабоце, а ў гасцях у замужняе сястры была, дык на горадзе цэлы вечар забавiлiся. Вясковае ўспамiналi ўсё.

Расказвала бойкая дзяўчына, як яны, сюды едучы, да яе цёткi па дарозе заязджалi ды як там вечарынка была.

- Цi не ў Паташнi часам? - цiкнула Адаму.

- А няўжо ж дзе?!

- Людва, - толькi цяпер прыгадаў ён iмя Януковых скудзельнiцы. - А я, кажа, - i не пазнаў.

- Чаму ж я цябе адразачку пазнала - толькi з трамвая злез.

123


В тексте попалась красивая цитата? Добавьте её в коллекцию цитат!
Колесо войныВасилий Сахаров69,90 руб.
Волк с Уолл-стритДжордан Белфорт119,90 руб.
Завещание рождественской уткиДарья Донцова89,90 руб.
Пятьдесят оттенков серогоЭ. Л. Джеймс149,90 руб.


copyright © Бесплатная библиотека,    контакты: [email protected]