Литаратурныя творы з казачными матывами (на белорусском языке) :: Автор неизвестен
Страница: 1 из 28 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕЦветы цвели-цветы завяли, 03.07.10 - 15:58 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
Поделись ссылкой Литаратурныя творы з казачными матывами (на белорусском языке) :: Автор неизвестен
---------------------------------------------
Автор неизвестен Лiтаратурныя творы з казачнымi матывамi (на белорусском языке) ЛIТАРАТУРНЫЯ ТВОРЫ З КАЗАЧНЫМI МАТЫВАМI БАЙ Бегаў бай па сьцяне У чырвоным каптане, Байку баiў. Ой, люлi! Жылi пчолкi у вульлi... Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... Шла вясна па вясьне, Жылi пчолкi з году ў год, Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... Нiхто пчолак не кране; Самi мёд зьбiраюць той, Самi ласваюць зiмой... Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... У тэй самай старане Пустапасам труцень жыў, Неяк з пчолкамi здружыў.. Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... Труцень кажа: "Дайце мне Глянуць, пчолкi, у вульлёк, Паспытацi ваш мядок!.." Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... Цi так добра, цi так не, Пчолкi добрымi былi, Трутня ў госьцi прынялi... Баiць цi не? - Баiць! Бегаў бай па сьцяне... Труцень пальцам ня кiўне; Пчолкi мёд нясуць да сот, Труцень есьць ды есьць той мёд. Баiць цi не? - Не! Янка Купала МУШКА-ЗЕЛЯНУШКА Й КАМАРЫК-НАСАТЫ ТВАРЫК Блiзка рэчкi Самацечкi камары таўкуцца, I "таўкачыкi" сьпяваюць, i у скокi тнуцца; "Гэй, гоп, таўкачыкi, Гэй, гоп, асiнавы, Ды работы Максiмавы..." А Максiм ляжыць на траўцы, сонна пазiрае, Камарок за камарочкам да яго шыбае, I пясьняр з усiх найлепшы ўжо зьвiнiць ля вуха, Як камарыка няўмысьне загубiла муха. I Захiсталася сасонка баравая, Затужыла дзяўчынанька маладая, Жартаўлiвая пяюшка-сакатушка, А на iмя - дык мушка-зелянушка: - "Ой, чаму-ж ды ня судзiлася мне долi, Што мяне i ня сваталi нiколi. А пасагу прабагатага я маю: Куст шыпшыны ад краю i да краю, Шчэлка ў яблынi - ад ветру каб хавацца, Лiст альховы - на ночку накрывацца, Ды да краю поўны мёдам кацялiшча З жалудовай вялiзнай шалупiшчы, Калi гэты мёд у мiсачку кладзецца, Ажно сьлiна ў роце набярэцца". Як пачуў тыя жаласьцi камарык, Паскрабаў i насочак ён i тварык: - "А чаму-ж бы мне ды зь ёй не пажанiцца? Пэўна, пойдзе, каб болей ня журыцца. Хоць насаценькi я, шэры, хударлявы, Дык у скоках за тое-ж я рухавы..." I хапiўся камарочак прыбiрацца, Каб ля мушкi-пяюшкi увiхацца. II Прыляцела мушка да хаты, Аж у яе камарык насаты. Сватоўе-хрушчы усьсядаюць, З бацькам-маткай штось размаўляюць: "Мы - стралцы, шукаем кунiцу, Ня кунiцу, але дзявiцу". Гаманiлi болей гадзiны Ды гавораць так да дзяўчыны: - "Цi да смаку наш госьць багаты?" - "Папытайце ў мамы i таты". Тут гарэлкай усё змацавалi, А пасьля i заручын даждалi. Браў камар ад мушкi-дзяўчыны Дарагi ручнiк з павучыны, Што яна на траўцы сьцялiла I на ясным сонцы бялiла. У нядзелю будзе вясельле, Захадзiў камар, як з пахмельля, I пяе i скача пацiху, Ды як сыпне ураз "шырсьцянiху": - "Шырсьцянiха, шырсьцянiха мая, Пакахала камара-гультая, А камар не зважае на яе, Толькi лётае ды песьнi пяе". III Загудзела, расшумелася дуброва: Аб вясельлi у дуброве прайшло слова, Як вянок на муху свацейкi надзелi, Ўсе навокала аж вочы праглядзелi. А калi бацьком журылася дзяўчына, Аж заплакала жаноцкая радзiма: - "Ускланяюся татачку i матачцы, Калi ўжо апрыкрала iм у хатачцы. I чаму-ж вы мяне гадавалi, Ды ў чужую сямейку аддалi?" У каравайнiцы сьлiмачак запрасiлi, I яны дзяжу напродзiў замясiлi. Авадзень быў камаровым старшым дружкам, Рассыпаўся дробным макам перад мушкай. Матылькi - баяры, пчолачкi - баяркi, Спрытны, шпаркi, асаблiва як да чаркi. А найстаршая баярачка - чмялiха Так сьпявала, аж баяр пабрала лiха: - "Ой, багаты баяры, багаты, Ды забылiся ўзяць грашаняты. Хоць няшмат грашанят яны маюць, Дык затое свой гонар трымаюць: Хто капейку дае - грыўняй лiча яе, А хто грыўню паклаў - што рубля дараваў". А як сыпнулi-урэзалi музыкi, Дык узьняўся разам гоман там вялiкi. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|