Лота (на белорусском языке) :: Линдгрен Астрид
Страница: 19 из 21 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕя,всего лишь мотылёк маленький и не красивый 05.09.10 - 10:15 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
Калi жанчына была ўжо на сярэдзiне лесвiцы, Лота закрычала: - Мiсiс Берг, а як наконт ежы? Вы дасцё мне што-небудзь? - Так, але ж табе прыйдзецца прыходзiць самой, - сказала мiсiс Берг. - Мне неяк не вельмi хочацца бегаць унiз i ўверх па лесвiцы. Якраз у гэты момант Лота паглядзела ўверх i ўбачыла кошык, якi звiсаў з крука на столi. - Мiсiс Берг, у мяне цудоўная iдэя!.. Iдэя Лоты была прывязаць доўгую вяроўку да кошыка i апускаць яго з акна так, каб мiсiс Берг магла пакласцi туды ежу. - Потым я паднiму яго i - ап! Вось i ежа, - сказала Лота. - Ты разумная, - сказала мiсiс Берг. Яна рассмяялася i пайшла за ежай для Лоты. Калi яна вярнулася, Лота ўжо апусцiла кошык. - Хоп! Вось i ежа! - закрычала мiсiс Берг. - Вы не расказвайце, што ў кошыку, - сказала Лота. - Я хачу здзiвiцца. Яна падняла кошык у пакой; у iм былi аранжад, дзве саломiнкi, халодны памiдорны блiн, загорнуты ў кавалак паперы, i невялiчкi збанок з джэмам. - Лепш, чым у Мартэнсанаў, - сказала Лота. - Да пабачэння, мiсiс Берг, i вялiкае вам дзякуй! Мiсiс Берг пайшла, а Лота паклала аладку на стол i памазала яе джэмам. Потым яна скруцiла яе, узяла абедзвюма рукамi i пачала адкусваць ад яе, запiваючы аранжадам праз саломiнку. - Не можа быць лепей, - сказала Лота. - I нiякiх талерак! I наогул, мяне здзiўляе, чаму людзi гавораць, што вельмi цяжка весцi гаспадарку? Калi яна скончыла есцi, яна выцерла пальцы аб анучу. Потым пачала выцiраць пыл з мэблi, выцерла стол, камоду, крэслы, ложак, ляльчын ложак, люстэрка, а таксама карцiну з Чырвонай Шапачкай i ваўком. Яна прыгатавала ложак для Вiолы Лу i для сябе з Бэмсi. Лота была так задаволена сваёй гаспадаркай, што яна заспявала песню, якую нядаўна вывучыла: Я прыходжу ў свой маленечкi дамок, Ноч маўчыць, I вельмi-вельмi цёмна, Запалю агеньчык жоўты мой, Завуркоча кот: "Заходзь дадому!" - Але ж у мяне няма коцiка, - сказала Лота задумлiва. ДА ЛОТЫ ПРЫХОДЗЯЦЬ ГОСЦI Задаволеная Лота забаўлялася з Вiолай Лу, Бэмсi i лялечным посудам даволi доўгi час. Яна яшчэ разоў пяць выцiрала пыл з мэблi. Нарэшце яна села ў крэсла i пачала думаць. - Што ж усе робяць дома цэлы дзень? - спытала яна ў Бэмсi. У гэты момант яна пачула крокi, якiя даносiлiся з лесвiцы. Гэта былi Джонас i Марыя. - А ў мяне дом, - абвясцiла Лота. - Так, мы ведаем, - сказаў Джонас. - Мiсiс Берг сказала нам. - Я збiраюся пражыць тут усё жыццё, - папярэдзiла Лота. - Гэта ты так мяркуеш, - адказаў Джонас. Марыя падышла да посуду. Яна асцярожна памацала кубачкi, паднос, кафейнiк. Пры гэтым яна бясконца войкала ад захаплення. Потым убачыла Вiолу Лу i яе цудоўнае адзенне, разглядаць якое было адно задавальненне. - Не чапай! - памахала пальчыкам Лота. - Гэта мая хата i мае рэчы. - Цi ты не дазволiш мне пагуляць з iмi трошкi? - спытала Марыя, угаворваючы. - Добра, - згадзiлася Лота. - Але толькi трошкi. Праз хвiлiну Лота спытала: - А мама плача? - Канешне, не, - адказаў Джонас. - Канешне, я плачу, - сказаў голас з лесвiцы, i ў дзвярах паказалася мама. - Канешне, я плачу па маёй маленькай Лоце. Лоце было вельмi прыемна пачуць гэта. - Мне вельмi шкада, мама, - сказала яна. - Але зараз у мяне свой дом i свая гаспадарка, i таму я ўвесь час вельмi занятая. - Я разумею, - сур'ёзна сказала мама. - У цябе тут хораша. - Значна лепей, чым дома, - сказала Лота, кранаючы фiранкi. - Я прынесла табе раслiну. Гэта такi звычай, калi хтосьцi атрымлiвае новую хату, - растлумачыла мама i працягнула Лоце гаршчок з бягонiяй. - Як добра, - сказала Лота. - Я пастаўлю яго на падаконнiк. Вялiкае дзякуй! Лота яшчэ раз выцерла пыл з мэблi, каб мама, Марыя i Джонас маглi прасачыць за ёй. Яны згадзiлiся, што Лота добра даглядае свой пакойчык. Калi яна скончыла выцiраць пыл, мама спытала ў яе, цi не збiраецца яна абедаць з Джонасам i Марыяй. - Не, мiсiс Берг дае мне ежу, - сказала Лота i паказала, як добра працуе сiстэма з кошыкам. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|