Новая зямля (на белорусском языке) :: Колас Якуб
Страница: 4 из 84 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕОчень жаль в жизни встречи напрасные, 23.08.10 - 19:32 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
Назло Рагуля ўжо ў варотах Цялушку рогам капарнула, Аж тая, бедная, раўнула; Тут Галас выскачыў з-пад плота I ўжо па ўласнаму пачыну Знайшоў зачэпку i прычыну Свае тры грошыкi прыткнуць, За хвост Мiкiту пацягнуць. Ну, словам, шум тут быў вялiкi, I танцавалi без музыкi. Загнаўшы ў хлеў на месца статка, Насеўся Ўладзя на аладкi, Шпурнуўшы лапцi i анучы Сярод двара ў пясок сыпучы; Iх мацi зараз падабрала, Нiчога сыну не сказала, Пайшла ў крынiцы спаласнула, Сушыцца ўскiнула на шула. - Унь дзядзька йдзе! - гукаюць дзецi. Забылi ўсё яны на свеце I як мага бягуць, смяюцца, Аж iх валосiкi трасуцца. - А, дзядзька! дзядзечка, саколiк! Насып мне ягад у прыполiк! - Дай мне дубец! - А мне дай вуды! Крычаць малыя шалапуды, Бягуць i скачуць, б'юць у ладкi, А дзядзька мерна йдзе з-за кладкi, Iдзе без шапкi, круцiць носам Гаворыць пацеры з засосам; Для смешак твар яго зацяты, Дык моў не лезьце, парасяты. I дзецi змоўклi, больш нi слова: Няхай канчаецца размова Антося дзядзькi са святымi, Тады пагутарыць i з iмi. А покi кончыць ён малiцца, То можна ў Свержнi апынiцца: Псалмоў адкоцiць з паўдзесятка, Ды так выразна, ды так гладка, Што дзяк i той не ўсякi зможа, Як рэпу грыз, - даруй грэх, Божа! Не гаварыў, а сек языкам! Малiўся дзядзька з тым разлiкам, Каб кончыць модлы каля дома, Бо ў хаце нельга, ёсць вядома, Малiцца хораша, як трэба: Тут глупства кожнае ад неба, Ад Бога думкi адкiдае, То тое-сёе замiнае, I не намолiшся - нагрэшыш Ды чорта лысага пацешыш. I толькi дзядзька на двор ступiць, Дык кулаком у грудзi лупiць, Тры разы хрысцiцца, ўздыхае, Тады ўжо шапку накiдае I ставiць вуды ўсе ў парадак. - Ну, што? наелiся аладак? Жартуе дзядзька тут з малымi Ды йдзе ўжо ў хату разам з iмi. Яны, замест таго адказу, Бубняць па пузу для паказу. - Эх, брат Алесь! - гаворыць дзядзька. Вось быў шчупак - усiм iм бацька! Век я такога не забуду, Але парваў мне, падла, вуду. I падчапiў быў нават спраўна. "Ну, - думаю, - пажыва слаўна!" Цягну, а ён аж гне вудзiльна, Ну, чуць не вырве яго з рук! А тоўсты, падла, бы япрук, I доўгi ж, доўгi, як цапiльна. Шчупак, брат, ёмкi: на паўпуда, Але сарваўся. Ах, паскуда! I натамiў як мае быць, I пастка ўжо з вады тырчыць, Як змей, варочае зянкамi, Ну, вось ён, вось! хватай рукамi! А потым, брат, калi рвануўся, Ўсё к чорту - вуда i кручок, Пайшоў гуляць мой шчупачок! А я, брат, толькi аблiзнуўся! - Ах, вось шкада! З кручком i з дротам? Дык ён жа здохне! - Ну чаго там! Шчупак - жывучая, брат, юха! Такi жывучы - дзяржы вуха! Ён пяць кручкоў глыне - й не знайся; Ты ў Янчура пра iх спытайся: Янчур iх лужа, як арэхi, Iх знае прожары-прарэхi. А мне ўсяе, брат, тэй уцехi, Што падчаплю зноў юху тую, Тады, брат, дудкi: не спудлую! Ўжо снедаць час, i поўдзень скора, Ды з гэтым бацькам адно гора! Як пойдзе ён у лес той зрання, Як цукар у вадзе растане: Няма й няма, чакаць абрыдне. Якога выхадзiш там злыдня? Цi надта выслужышся ў пана? Ўсё роўна знойдзецца загана; Як ты нi падай, нi гайсай, Не пападзеш да пана ў рай З сваёй патрэбай, iнтарэсам. А лес, як быў, то й будзе лесам, Дык i дарэмна ўся турбота Бяда з iм проста i згрызота! Няма яму нядзелькi, свята Iдзе ды йдзе ён, як закляты; У шчэпку высах з той хады, Ад сну адбiўся, ад яды. I хто ўжо служыць гэтак дбала? Антось i мацi на Мiхала Не раз у злосцi нападалi. Але таго яны не зналi, Як лёгка хлеб той дастаецца. Не сцерпiць часам, адсячэцца Мiхал ад гэтакiх нападак: Якi ж бы толк быў i парадак, Каб ён служыў, спусцiўшы рукi? Свае ж сябры - майстры на штукi: Так удадуць i так падкусяць Цягнуцца нехаця прымусяць. А вось папробуй на цiкавасць Стрымай службовую рухавасць, Служы спусцiўшы рукавы I выкiнь службу з галавы, Такiя ў лесе выйдуць справы Пажар, парубкi i патравы Не адкараскацца ад лiха. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|