Беларуския народныя казки (на белорусском языке) :: Автор неизвестен
Страница: 3 из 35 | |||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
КАТЕГОРИИ КНИГПОСЛЕДНИЕ ОТЗЫВЫ О КНИГАХМихаил (19.04.2017 - 06:11:11) Антихрист666 (18.04.2017 - 21:05:58) Ладно, теперь поспешили вы... (18.04.2017 - 20:50:34) Роман (18.04.2017 - 18:12:26) АНДРЕЙ (18.04.2017 - 16:42:55) СЛУЧАЙНОЕ ПРОИЗВЕДЕНИЕЯ знаю, ты живёшь на облаках, 30.08.10 - 01:29 Хотите чтобы ваше произведение или ваш любимый стишок появились здесь? добавьте его! |
Поделись ссылкой Беларуския народныя казки (на белорусском языке) :: Автор неизвестен
Воўк як не панясецца наўцекi да сваiх i кажа:
- А мае-ж вы браткi, мае саколiкi, гэта-ж у лесе кавалi хатку паставiлi паўнютка кавалёў! Як увайшоў, дык адзiн як даў мне молатам, другi вiламi зялезнымi, а трэцi давай шчыпцамi цiснуць, а яшчэ адзiн нейдзе зь печы ўсё крычыць: "Ды падавайце-ж мне яго сюды! Ды падавайце-ж мне яго сюды!" Мала я не абамлеў. Маю я шчасьце, што гэтак ня было, бо, каб ня дай Божа, дык той, зь печы зьлезшы, чыста зь мяне скуру зьдзёр-бы. КУРАЧКА-РАБКА Жыў дзед, жыла бабка. Была ў iх курачка-рабка. Нанесла курачка яечак поўны падпечак. Сабрала бабка яечкi ў чарапiцу ды паставiла на палiцу. Мышка бегла, хвосьцiкам махнула, чарапiца ўпала, яечкi пабiлiся. Плача дзед, плача бабка, курачка кудахча, вароты скрыпяць, трэскi ляцяць, сарокi трашчаць, гусi крычаць, сабакi брэшуць. Iдзе воўк: - Дзедка, бабка, чаго вы плачаце? - Як-жа нам ня плакаць? Была ў нас курачка-рабка. Нанесла курачка яечак поўны падпечак. Сабрала бабка яечкi ў чарапiцу ды паставiла на палiцу. Мышка бегла, хвосьцiкам махнула, чарапiца ўпала, яечкi пабiлiся. I воўк завыў. Iдзе мядзьведзь: - Воўк, чаго выеш? - Як-жа мне ня выць? Жыў дзед, жыла бабка. Была ў iх курачка-рабка. Нанесла курачка яечак поўны падпечак. Сабрала бабка яечкi ў чарапiцу ды паставiла на палiцу. Мышка бегла, хвосьцiкам махнула, чарапiца ўпала, яечкi пабiлiся. Плача дзед, плача бабка, курачка кудахча, вароты скрыпяць, трэскi ляцяць, сарокi трашчаць, гусi крычаць, сабакi брэшуць... А я брахаць ня ўмею, дык i завыў. Выслухаў мядзьведзь казку i адарваў сабе хвост. Так з таго часу i жыве з куртатым хвастом. ЛIСIЦА I ДРОЗД Жылi дзед i баба. Дзед у лес хадзiў дровы сячы, а баба дома была, пiрагi пякла. Аднаго разу злавiў дзед у лесе дзiкага парсючка i прынёс яго дахаты. Харошы быў парсючок - стракаценькi ды паласаценькi. Пачала баба парсючка кармiць - i цестам, i мукою, i сьвежаю травою. Але, вядома, дзiк - яму жалудоў давай. Цягне яго ў лес па жалуды. Нiчога ня зробiш, пачала яго баба ў лес пускаць, жалуды зьбiраць. Цэлы дзень ён у лесе гуляе, а нанач дахаты бяжыць. Такi добры парсючок быў! Аднойчы бяжыць ён у лес, а насустрач яму галодны воўк. - Парсюк-парсючок, дзiк-дзiчок, - кажа воўк, - я цябе зьем. Парсючок хiтры быў, падумаў i адказвае: - Ня еж мяне шэры воўк, лепш iдзi iз мною на жалудовую палянку: там чарада гусей ходзiць. А воўк да гусей вельмi ахвочы. Паверыў ён дзiчку-парсючку i пайшоў за iм на жалудовую палянку. На дарозе была вялiкая воўчая яма. Парсючок яе ведаў ды абыйшоў, а воўк бух у яму! I сядзiць там. Назаўтра парсюк зноў пайшоў на жалудовую палянку. Iдзе ды iдзе, сустракае яго лiсiца. - Куды iдзеш, парсючок? - Па жалуды. - Вазьмi i мяне з сабою. - Хадзем. Iдуць яны, iдуць, падыйшлi да ямы. Парсючок абыйшоў яму, а лiсiца - бух! ваўку на галаву. На трэйцi дзень сустракае парсюка заяц. - Куды iдзеш, парсючок? - Па жалуды. - Вазьмi i мяне з сабою. - Хадзем. Дайшлi да ямы - i заяц туды паляцеў. Стала iх цяпер у яме трое: воўк, лiсiца i заяц. Сядзяць яны ў яме, захацелi есьцi. Лiсiца кажа: - Давайце крычаць: хто слабей крыкне, таго зьядзём. Крыкнуў воўк - моцна. Крыкнула лiсiца - таксама ня надта слаба. Крыкнуў заяц - зусiм слаба: толькi пiскнуў. Ну, яго i зьелi. Воўк усе косьцi паеў, а лiсiца кiшкi сабе ўзяла i ў пясок закапала. Назаўтра ўзноў прагаладалiся. Лiсiца дастала кiшкi ды есьць патроху. - Што гэта ты, кумка, ясi? - пытаецца воўк. - Кiшкi. - Дзе ты iх узяла? - Лапаю сабе жывот распарола i дастала. Воўк паверыў, распароў сабе кiпцюрамi жывот ды сканаў. Лiсiца i яго зьела. Прыляцеў да ямы дрозд. Лiсiца просiцца ў яго: - Дрозьдзiк-драздок, вызвалi мяне зь ямы! - Як-жа я цябе вызвалю? - Накiдай у яму гальля, i я вылезу. Дрозд накiдаў гальля, лiсiца вылезла зь ямы i кажа: - Дрозьдзiк-драздок, вызвалiў ты мяне? - Вызвалiў. - Накармi-ж цяпер мяне. - Як-жа я цябе накармлю? - Вунь баба на поле iдзе, мiску блiноў кясе. Ты заляцi ёй наперад ды сядзь на дарозе. - I ўсё? - Усё. |
ИНТЕРЕСНОЕ О ЛИТЕРАТУРЕ
ТОП 20 КНИГ
ТОП 20 АВТОРОВ
| ||||||||||||
|